Wat er in mijn genen geschreven stond
Ik heb de genen van mijn ouders, van mijn grootouders, van mijn overgrootouders. Prachtige genen, grappige genen, leuke genen, minder leuke genen en botweg rotgenen. Mijn familie was gelovig. Het is dan ook niet verrassend dat het ook aan mij werd overgedragen. Gelovige genen. Met de genetische boodschap: ‘je bent zondig!’
Geneigd tot alle kwaad
Vanaf mijn geboorte werd ik opgevoed in een gereformeerde omgeving waar de norm was: ‘Je bent zondig’. Elke menselijke cel was geneigd tot het kwaad. De mens was fout. Niet persé omdat hij iets verkeerds had gedaan, maar simpelweg omdat hij bestond. Mijn familie heeft het niet makkelijk gehad vanwege deze levensovertuiging. En ook voor mij was het ‘zwaar’ om zo te moeten leven.
In mijn jonge jaren werd ik er keer op keer aan herinnerd dat ik fout was, zondig, geneigd tot het kwaad en tot niets goeds in staat. Hoewel mijn ouders mij een ander leven gunden, bleef de overtuiging in mij dat ik van nature tot zonde geneigd was. Dus konden ze me niet alles meegeven over goedheid en innerlijke liefde.
Ik wil nieuwe genen!
Zes jaar geleden kon ik niet meer. Het was op. Ik wilde die zondige genen niet meer. Al lange tijd had ik ermee gebroken, maar nu was de maat was vol, doodmoe werd ik ervan. Mijn vraag was: hoe kan ik iets wat zo diep in mijn ziel gebrand is veranderen? Hoe en waar te beginnen?
Mijn energie had ik nodig om dit proces te kenteren. Om mijn genen te herprogrammeren met een nieuwe, positieve boodschap. Een boodschap van goedheid en van liefde.
Binnen zeven jaar nieuwe cellen
Het mooie aan het menselijk lichaam is dat er elke dag nieuwe cellen worden aangemaakt. Botten worden vernieuwd, bloed wordt ververst, de huid wordt hersteld. Na een periode van zeven jaar heeft het lichaam praktisch alle cellen vervangen. Deze nieuwe cellen werden het symbool van datgene waarmee ik mijn lichaam wilde voeden. De energie van goedheid en liefde moest door mijn lijf gaan stromen en mijn leven vorm gaan geven.
Ik kon niet anders. Ik had een missie. Ik wilde niet meer geloven dat ik fout was om wie ik was. Ik wilde liefde voelen, zijn en verspreiden. Dat was wat ik diep van binnen ècht geloofde. Dat zat diep in mijn foute genen weggestopt. En in mijn ouders, grootouders en overgrootouders zat dit ook verborgen. Zij waren en zijn ook liefde.
Elke dag kiezen voor liefde
Het was ontzettend hard werken. Intussen zijn bijna al mijn cellen vernieuwd. Er zijn er nog een paar hardnekkige over die vervangen moeten worden. Ondanks alles voelen ze immers wel veilig en vertrouwd. Maar ik wil ze niet meer. Ik kies elke dag voor nieuwe liefdevolle cellen. Om zelf van te genieten, maar vooral om ook uit te mogen delen.
Lieve mensen, veranderen gaat niet van de ene op de andere dag. Het kost tijd, soms kost het zelfs heel veel tijd. Bedenk hoe lang het duurde om je gewoontes en gedachten te vormen en hoe lang ze al in je genen zitten. Zo lang kan het ook duren om ze te vervangen voor dat betere, gezondere alternatief. Maar elke stap is er eentje! Gun jezelf die tijd en vergeet niet om ondertussen van de reis te genieten. En weet: het kost een lichaam maar zeven jaar om zichzelf compleet te vernieuwen.