Wat is jouw blauwe monster?
Verdriet. Eenzaamheid. Angst. Boosheid. Frustratie. Maar 1 kind. Geen kinderen. Slecht huwelijk. Geen partner. Overleden ouders.
Welke negatieve gedachte of emotie achtervolgt jou (stiekem) iedere dag? Je kent het vast wel: zo’n gevoel dat je continu probeert te negeren, maar eigenlijk nooit helemaal kunt wegstoppen. Zoiets blijft namelijk in je lichaam rondsluimeren. We gaan vaak de confrontatie niet aan met een dergelijk probleem, omdat we liever bezig blijven. Het leven gaat immers gewoon door. Maar het is vermoeiend. Doodvermoeiend.
Onze negatieve gedachten en gevoelens zijn als een grote blauwe mat in de gymzaal. Het is een obstakel waar we eigenlijk het liefst omheen lopen. Je kunt heel lang voor zo’n mat blijven staan en via de zijkanten gluren naar de ruimte die erachter schuilgaat. Maar zolang jij niet in beweging komt zal het blauwe monster jou grotendeels het zicht ontnemen. Het zicht op sterker in het leven staan, blij zijn met wie je bent, emoties tonen, noem het maar op. Als je stil staat is het lastig om te zien waar je precies naar toe wilt, omdat je je blind staart op dat blauwe gevaarte.
Hoe ga jij om met frustraties, angst of andere uitdagingen in je leven?
Hoe ga jij met jouw emoties om? Blijf je ze op een afstandje observeren om te zien wat ze met je doen? Loop je langzaam naar ze toe om uit te zoeken waar ze vandaan komen? Of spring je er gewoon bovenop?
De toeschouwer
Je zit vooral te analyseren wat er in je leven gebeurt. Je weet verstandelijk waar je pijn hebt en weet ook dat er een emotie achter zit. Je kunt het benoemen. Je weet alles heel goed, maar je blijft liever op een afstand kijken. Dat is veilig. Je rationaliseert, zodat het jou niet persoonlijk hoeft te raken.
De langzame loper
Stapje voor stapje nader je het probleem. Niet te snel, want het is spannend. Dus je blijft rustig lopen en kijkt vooral goed om je heen. soms sta je even stil. Je ervaart pijn, verdriet e.d. maar je wilt er niet door overmand raken. Een keertje huilen is prima, maar een emotie volop ervaren is teveel.
De springer
Je springt overal volledig in. Zodra er iets gebeurt geef je je helemaal over aan je emoties. Je vereenzelvigt je helemaal met je verdriet, met je angst. Het is niet slechts een onderdeel van je leven, het is wie je bent.
Iedereen heeft zijn of haar eigen manier(en) om om te gaan met emoties/problemen. Maar wat je ook doet: negeer je gevoelens en gedachten niet. Ze zijn er nu eenmaal en zullen niet verdwijnen alleen omdat jij net doet alsof ze niet bestaan. Zoek dus jouw eigen effectieve manier om met de negatieve dingen in het leven om te gaan.
De blauwe mat is een blokkade op de weg die naar jouw betere toekomst leidt. En die blokkade zal ferm overeind blijven staan tot jij besluit in actie te komen. Je kunt er natuurlijk voor kiezen om je hele leven tegen al dat blauw aan te blijven hikken, maar dit is zonde. Durf er bewust naar te kijken, onderzoek wat het blauwe monster voor jou is. Wat ontneemt jou het plezier, die carrière, het geluk? Vind eerst het antwoord op die vraag. En ga dan de strijd met dat monster aan!