Workshop boksen: omgaan met misbruik en trauma
Het was een heel uniek en dankbaar moment: het geven van een workshop boksen aan vrouwen die slachtoffer zijn geweest van misbruik. Vrouwen wiens vertrouwen flink is beschadigd, omdat anderen bruut over hun grenzen zijn gegaan. Voor wie het moeilijk was, of zelfs onmogelijk, om deze persoonlijke grens aan te geven en te verdedigen. Om vervolgens nog ‘nee’ te kunnen zeggen, mensen weer volledig te vertrouwen en liefde en aandacht te vragen is een enorme uitdaging.
Het zijn allemaal beschermingsmechanismen die op korte termijn misschien goed lijken. Maar op de lange termijn werkt het effectief uiten van emoties juist heel erg bevrijdend. En dat voelt natuurlijk geweldig.
Deze workshop boksen, maar ook bokscoaching of bokstherapie, is een prachtige manier om de energie die in emoties zit (e + ‘motion’, oftewel: beweging) te laten stromen en niet langer vast te houden in het lichaam. De deelneemsters hadden al zo lang al hun gevoelens weggedrukt, omdat ze niet gehoord werden en er over hun grenzen werd gedenderd. Nu hadden ze tijdens het boksen alle tijd en ruimte om zichzelf te uiten. In ieder geval mochten ze helemaal vrij bewegen en hun kracht tonen.
De aanwezige dames vormden een mooie mix. Ieder mens staat natuurlijk op een unieke manier in het leven, want ieder mens is anders. En ook in het proces waar een trauma als misbruik wordt verwerkt is iedereen uniek. Voor mij als coach betekent dat heel zorgvuldig omgaan met alle deelneemsters. Ze vooral niet dwingen om dingen te doen. Aan externe dwang zijn ze immers al meer dan genoeg blootgesteld. Het betekent vooral het bieden van veel veiligheid, ruimte en respect. Ze mogen zichzelf in beweging brengen, zonder druk.
Ervaringen workshop boksen: omgaan met trauma en misbruik
De hele workshop boksen was gevuld met mooie momenten en al snel kwamen de vrouwen een stukje dichterbij hun emoties. Enkele voorbeelden van persoonlijke ervaringen:
Dame 1: 40 jaar – trauma opgelopen tijdens haar jonge jaren
Ik wilde gewoon lekker boksen en gaf aan dat er eigenlijk altijd pijn en stress zat opgeslagen tussen mijn schouderbladen. Dit voelde als een knoop, zo’n acht bij vier centimeter, en zat altijd in de weg. Tijdens het boksen mocht ik me concentreren op dit pijnpunt en het er letterlijk uit slaan, van me afmeppen zodat het niet meer van mij was, maar via mijn bokshandschoenen in de bokspaal verdween. Na elke bokssessie werd de pijn minder, een enorme opluchting.
Ik had nog nooit gebokst en wilde eigenlijk liever ook helemaal niet boksen. Het leek mij te overweldigend en riep veel agressie bij mij op. Toch was ik een beetje nieuwsgierig. Na een paar zachte stoten voelden de boksbewegingen toch best lekker. De tranen kwamen wel omhoog, maar het waren geen negatieve tranen. Het was heel prettig om er lekker op los te stoten en te voelen wat voor een kracht ik in me had. Vervolgens ging ik vanuit mezelf stoten, steeds harder en sneller en zo kon ik volop mijn kracht ervaren. Erg waardevol!
Ik weet heel goed hoe het is om boos te zijn. Mijn overlevingsstrategie was om boos te worden, waardoor ik het verdriet dat eronder lag niet hoefde te voelen. Het was een manier om anderen op afstand te houden. Voor mij ging het boksen vooral om het diep ademhalen. Als ik stootte mocht ik mijn ademhaling helemaal vanuit mijn tenen laten komen. Zo diep zit die woede namelijk in mij. Onder de boosheid ligt het verdriet begraven, waar ik niet goed bij kan. Juist door het diepe ademhalen raakte ik het verdriet aan. De boosheid ebte langzaam weg en ineens voelde ik me verlaten en alleen. Ik was verbaasd over hoe ‘gemakkelijk’ ik mijn verdriet eindelijk had kunnen blootleggen, simpelweg door te boksen.
Ik vond het spannend om deel te nemen. Voordat ik begon te boksen, voelde ik al dat mijn hele lijf trilde. Het trilde van spanning om de boksoefeningen, maar ook omdat ik gewend ben om alle emoties in mijn lichaam op te slaan. En niet te uiten. Ik houd alles binnen. Mijn grootste struikelblok is dat ik me niet kan uiten. Tijdens het boksen kon ik helemaal los gaan. En dat ging ik ook! Alles kwam er met slagen en stoten uit. De ervaring werd zelfs zo heftig dat ik er misselijk van werd. Daarom mocht ik tussendoor even gaan zitten om bij te komen. En pas op het moment dat ik me weer een beetje oke voelde, mocht ik verder. Het waren pittige bokssessies, en aan het eind van de workshop kwamen de tranen eruit.
Zo zie je dat een doorbraak niet direct hoeft te komen, maar dat het ook pas later kan doordringen.
Het was voor mij werkelijk een eer om deze dames en hun emoties te mogen begeleiden. Deze workshop boksen kan een mooie meerwaarde zijn in een persoonlijk verwerkingsproces. Omdat het allemaal draait om vertrouwen, veiligheid en openheid. Er is totaal geen druk; niets moet, alles mag. Je hebt helemaal niets aan het dwingen van emotionele expressie.
De workshop kan in Rotterdam op de locatie van ByLizet worden gegeven, of op eigen locatie. Het boksen is een mooie, waardevolle manier om de confrontatie met deze emoties aan te gaan.