Doorgaan totdat je erbij neervalt...

Tien jaar geleden begon voor Maaike de ellende.
Haar man kreeg een burnout.
Haar moeder overleed.
En het bedrijf dat ze samen runden ging kopje onder.

Gelukkig wist Maaike van aanpakken.
Ze bleef hard werken en ging weer solliciteren.
Twee jaar later waren de financiën weer op orde.
Het huis hoefde niet verkocht te worden.
Dat was een grote opluchting.

Maar Maaike voelde zich niet opgelucht.
Ze wilde nooit meer in deze situatie terecht komen.
Dus ploeterde ze stug door.
Jaar na jaar.

Ze wist niet meer hoe ze een stap terug moest doen.
Doorgaan was het enige wat ze kon.
Zo had ze immers weten te overleven.

Vandaag kwam Maaike bij mij langs.
Ze was op. Alles deed pijn. Ze voelde zich gestrest.
Haar baan vrat aan haar en zoog haar langzaam leeg.

Ze had al eens eerder hulp gezocht.
Bij een coach die zei dat ze positiever moest denken.
Ze moest die zonnige toekomst in het vizier houden.
Maar het veranderde niets.

Maaike haar lichaam stond namelijk al jaren stijf van de stress.
Dat los je niet even snel op met wat positieve gedachten.
Dus liet ik haar vandaag haar lichaam ervaren.
Ik liet haar echt voelen.

Het resultaat?

• bewust dat ontspannen best lastig is
• meer verdriet mogen voelen
• ruimte voor zichzelf creëren