Soms ben ik spullen kwijt. Soms ben ik de spreekwoordelijke weg kwijt. Zou ik in het laatste geval iets kunnen leren van hoe ik mijn spulletjes terugvind? Een voorbeeld van vorige maand, dinsdagochtend om half acht. Ik zou een workshop boksen verzorgen bij een overheidsinstelling. Ik liep naar de auto met mijn bokshandschoenen en pads en realiseerde me toen dat ik mijn autosleutels kwijt was. Na tien minuten zoeken belde ik tot drie keer toe een vriendin die uitgerekend nu niet opnam. Ik moest opschieten, want de workshop stond voor half negen geplanden en er stond een file op de weg ernaartoe. Dus snel maar de reservesleutel gepakt en gegaan. Onderweg kwam ik erachter dat ik geen huissleutel bij me had. Niet echt een goed begin van de dag.
Na de workshop en het lenen van een sleutel bij de buren zie ik thuis op het aanrecht mijn autosleutels liggen. Ach ja. Twee dagen later was het de beurt aan mijn portemonnee. Snel de bank gebeld om te controleren of er niet met mijn pasjes geknoeid was. Dat was gelukkig niet het geval, maar mijn portemonnee was echt kwijt. Pas een paar uur later vond ik ‘em terug, diep begraven tussen de bankkussens.
Als ik iets kwijt ben is er altijd een momentje van stress en paniek, maar uiteindelijk neem ik gerichte stappen om het probleem op te lossen. Op momenten dat ik even de weg kwijt ben is de juiste handelswijze niet altijd even duidelijk. Dus de afgelopen week greep ik aan om eens bewust te kijken hoe ik precies mijn spullen weer terugvond en wat ik daar eventueel van kon leren om de weg weer te vinden. Ik deed drie hele simpele ontdekkingen:
1: vraag om hulp
Ik weet dat ik niet goed ben in zoeken, en ik weet dat mijn vriendin me hierbij kan helpen. Dus het meest praktische was om haar te bellen. Dat ging heel makkelijk. (Jammer alleen dat ze deze keer niet opnam…!) Maar als ik kijk naar mijn leven dan vraag ik niet zo makkelijk om hulp als ik op zoek ben naar antwoorden op mijn vragen. Dan keer ik meer in mezelf en probeer ik een probleem alleen op te lossen. Tip: vraag om hulp, het maakt niet uit wat je precies kwijt bent.
2: laat het voor wat het is
Vorige week kon ik mijn Labello niet vinden. Maar daar ging ik niet hard naar op zoek zoals bij mijn sleutels en portemonnee. Het was immers maar een klein iets, bovendien had ik er meer dan een van. Het had geen zin om me daar bovenmatig druk om te maken.
Deze relaxte houding kan ook helpen bij kleine problemen op het werk of in de privésfeer. Je kunt je heel druk maken, maar soms is het beter om het los te laten. Na verloop van tijd komt er vanzelf een oplossing zonder dat het heel veel energie kost. Het is niet goed om je overal stevig in vast te bijten. Tip: neem op gepaste momenten afstand, durf los te laten.
3: breng het probleem in kaart: stapje voor stapje
Toen ik mijn portemonnee kwijt was ging ik al mijn stappen na. Waar had ik hem voor het laatst? Op welke plekken zou hij kunnen liggen? Vervolgens was het een kwestie van mogelijkheden afstrepen en controleren of alles nog in orde was met mijn pasjes. Al deze stappen leidden uiteindelijk naar het zoeken tussen de bankkussens waar mijn portemonnee tussen bleek te zitten.
Als je het niet meer weet op je werk of in je leven, probeer het probleem dan systematisch in kaart te brengen. Waar loop je precies tegenaan? Wat wil je veranderen? En wat kun je er zelf aan veranderen?
melissa van den Bos
op 07 Jan 2017Lizet
op 10 Jan 2017