Tijdens de kerstdagen heb ik een hoop mooie gesprekken gehad, maar ook een soort pessisme geproefd.
En dat snap ik. Want als je elke dag het nieuws ziet, dan lijkt er weinig goed te gaan. En dat voelt ellendig. Toch voelde ik juist ook geluk en dankbaarheid. Wat een geluk Dat ik in een land woon waar geen oorlog is. Ik niet bang ben als ik de landelijke sirene hoor, omdat ik dan weet dat het de 1e maandag van de maand 12.00 is. Ik niet wakker wordt door overvliegende raketten, en moet zoeken naar een schuilkelder. Wat een geluk Dat ik een land woon waar vrouwen vrij kunnen leven en werken. Ik mag kiezen welke kleding ik aan heb, mag studeren en mij vrij mag rondbewegen op straat. Wat een geluk Dat ik in een land woon waar ik niet de doodstraf krijg, omdat ik het niet eens ben met de zittende regering, waar ik mag vertellen wat ik denk of voel, waar ik niet in een schijnproces wordt veroordeeld. waar mijn leven van waarde is.Wat een geluk
Dat ik in een land woon waar er vakbonden en cao’s zijn, waar een minimumloon is ingesteld en er voldoende banen zijn. Ik ben dankbaar voor het land waarin ik ben geboren. En ja. Ik weet dat niet alles goed is in Nederland. We kunnen meer naar elkaar omzien, er is veel (verborgen) armoede, er is niet overal gelijkheid, er is veel ellende. Niet alles is goed geregeld, maar toch! Ik ben blij en gezegend dat ik in Nederland ben geboren, en niet mijn land hoeft uit te vluchten door oorlog, vervolging of discriminatie. Voor nu voel ik dankbaarheid. Waar ben jij dankbaar voor zo aan het eind van 2022?