“Sanna begreep er niets van. Ze had alles wat haar hartje begeerde.
Leuk en uitdagend werk, een lieve partner. Maar toch miste er iets, ze zat niet lekker in haar vel. Wat was er aan de hand?”
Er zijn veel mensen die niet lekker in hun vel zitten, ondanks dat alles goed gaat in hun leven. Wat is dan de werkelijke reden dat je zo voelt?
Afgelopen zomer las ik het boek Verbinding verbroken van Johann Hari (aanrader!) waarin hij op zoek gaat naar de ware oorzaken van depressie. Ik was zeer geraakt door dit boek en dit artikel is mede hierop geïnspireerd.
We zijn soms het contact met onszelf kwijtgeraakt; onze echte gevoelens en verlangens.
We richten ons vaak op afleiding als entertainment, genotsmiddelen en social media. We zien niet meer wie we werkelijk zijn als mens en hoe we in verbinding staan met onszelf en onze omgeving. Durf op ontdekkingstocht te gaan, met jezelf en in jezelf!
Wil je coaching in Rotterdam om lekkerder in je vel te zitten?
In dit artikel komen de invalshoeken aan bod waarom mensen vaak niet lekker in hun vel zitten, omdat ze de verbinding kwijt zijn geraakt met de volgende punten.
- Verbinding met je eigen gevoelens
- Verbinding met de natuur
- Verbinding met de stilte
- Verbinding met mensen
- Verbinding met je hart en ziel
- Verbinding met (verdrongen) trauma’s
- Verbinding met een hoopvolle toekomst
- Verbinding met werk
1. Verbinding met je eigen gevoelens
Toen ik klein was, huilde ik er op los als ik alleen was of me eenzaam voelde. Ik groeide op in een samenhorig gezin samen met mijn twee zussen. Toch leerde ik dat teveel gevoelens en emoties uiten niet ‘gepast’ was.
Ook op negenjarige leeftijd verhuisde ik van Lelystad naar Amersfoort. Tijdens de eerste schooldag werd mij door klasgenootjes duidelijk gemaakt dat ik niet met Barbara moest omgaan. Zij was een huilebalk. En huilen was voor meisjes die niet ‘stoer’ waren. Ik knoopte dit goed in mijn oren.
Vervolgens hield ik het jarenlang vol om niet te huilen en mezelf van m’n beste kant te laten zien. Dit betekende niet dat ik nooit tranen voelde opkomen, of niet verdrietig was. Ik slikte alles gewoon in.
We leven in een samenleving waarin het onderdrukken van emoties als sterk en gezond wordt gezien en het uiten ervan als zwak.
Het heeft mij heel veel tijd gekost om dichterbij mijn gevoelens en emoties te komen. En nog steeds vind ik het soms lastig om pijn, verdriet of boosheid als vanzelfsprekend te beschouwen. Deze omschakeling is de moeite echter meer dan waard. Negatieve emoties horen bij mij. Ik mag ze laten zien.
We zijn allemaal unieke, imperfecte mensen van vlees en bloed, met onze eigen emoties en karakters. Imperfectie betekent niet dat we de dingen van onszelf die we liever niet zien (zoals verdriet en boosheid) moeten ontkennen en wegstoppen. Het is belangrijk dat we alle aspecten van onszelf accepteren.
Omgaan met emoties zou eigenlijk een hoofdvak op school moeten zijn.
Als kind moet je niet alleen leren omgaan om met je eigen emoties, maar ook met de emoties van je vriendjes en vriendinnetjes. Zo voorkom je dat je op latere leeftijd in de knel komt.
Als je geen contact met je eigen emoties hebt, kun je niet voluit leven.
Veel mensen voelen zich gevangen in zichzelf en bouwen een muur om zich heen om hun ware gevoelens niet te hoeven tonen. Een van de belangrijkste redenen waarom ze dit doen, is angst. Angst voor het onbekende. Angst voor afwijzing. Angst voor depressie. Angst voor de reacties van anderen.
Alles wat je voelt, is waar!
Oefening: in contact komen met je gevoel
Dit is een oefening om stil te staan bij wat je werkelijk voelt.
Stap 1: Benoem het gevoel
Neem een korte pauze en wees je bewust van wat je op dit moment voelt. Weet je niet wat je precies voelt en welke naam het heeft? Check de lijst met meer dan 192 gevoelens.
Stap 2: Beschrijf de lichamelijke sensatie
Emoties en gevoelens zijn fysiek voelbaar. Blijf dichtbij het gevoel en veroordeel het niet, maar wees je bewust van de sensaties in je lichaam.
Stap 3: Kijk liefdevol naar de emotie en wat het heeft veroorzaakt
Kwam dit gevoel of de emotie uit het niets? Of kun je de oorzaak precies aanwijzen? Was het een interne gedachte of iets externs, bijvoorbeeld een opmerking of een gebeurtenis?
Zoek de kern op van wat jou raakte zonder het te veroordelen of weg te drukken.
Voel jezelf nooit schuldig voor het hebben van emoties.
Stap 4: Onderzoek welk verhaal jij jezelf vertelde
Ervaren emoties worden vaak versterkt door gedachten, of verhalen die jij jezelf vertelt naar aanleiding van de directe oorzaak. Bijvoorbeeld: ‘ik ben slecht in mijn werk, omdat ik geen loonsverhoging heb ontvangen.’ Of: ‘mijn partner houdt niet echt van me, omdat hij niet vraagt hoe het met me gaat.’
Heb jij een verhaal dat je jezelf vertelde?
Stap 5: Leef mee met jezelf
Wees lief voor je eigen gevoelens en emoties en hoe je ermee omgaat. Het is makkelijk om kritisch op jezelf te zijn en gevoelens te veroordelen of weg te drukken. Sluit je niet af voor je eigen emoties door dingen te denken als: ‘ik stel me aan’, ‘niemand luistert naar me’, of ‘daar heb ik nu even geen tijd voor.’
In dit artikel lees je meer over hoe jij je emoties kunt leren uiten.
2. Verbinding met de natuur
We zijn het contact kwijtgeraakt met de magische natuur om ons heen.
Na een paar uur klimmen heb ik eindelijk de bergtop bereikt. Mijn benen zijn verzuurd en het zweet gutst van mijn voorhoofd. Maar ik heb het gehaald! Een klim van 2050 meter. Er staat een frisse wind en ik doe een extra jas aan. Om me heen kijkend zie ik grootse bergen en groene valleien. Ik ben zwaar onder de indruk van dit uitzicht.
In de bergen voel ik me klein en nederig. Er is weinig ruimte voor mijn ego, maar des te meer voor de natuur en voor mezelf. Tijdens vakanties zoek ik graag de Oostenrijkse natuur op. Het voelt als thuiskomen. Niets moet, het is volop genieten.
De gemiddelde mens besteedt tegenwoordig meer tijd voor een televisie, achter een laptop of met een smartphone dan in de natuur. Dat is zonde, want onderzoek heeft aangetoond dat het regelmatig vertoeven in het groen negatieve emoties als boosheid, somberheid en vermoeidheid doet afnemen. Positieve gevoelens en het algehele energieniveau worden juist versterkt (Bowler e.a., 2010; Velarde, Fry, & Tveit, 2007).
Niet alleen natuurbeelden, maar ook geluiden uit de natuur hebben een positief effect op hoe we ons voelen (Goossen, Van Winsum-Westra, & Van der Wulp, 2007). Wist je dat een half uurtje tuinieren zorgt voor een snellere afname van stressgevoelens dan een half uur relaxen op de bank met een tijdschrift?
Natuur is gezond voor iedereen!
Ben je nieuwsgierig naar alle voordelen van verbinding met de natuur? Lees dan deze feitentabel:Waarom wij natuur nodig hebben.
Boswachter Peter Wohhleben heeft prachtige boeken geschreven over de natuur, de bomen en hoe wij hiermee om kunnen gaan. Het verborgen leven van bomen is zeker een aanrader.
Oefening: in contact komen met de natuur
In contact komen met de natuur is eigenlijk heel simpel.
Trek je schoenen aan en loop naar het eerste groengebied in jouw omgeving.
Woon je midden in de stad en is er geen groen in de buurt? Er is altijd wel een mooi buitengebied dat je makkelijk met de fiets of desnoods de auto kunt bereiken. Wandel er minimaal vijf minuten rond en neem de omgeving goed in je op. Als je dit zo’n twee uur per week regelmatig doet, zul je je lichamelijk en psychisch gegarandeerd beter voelen!
3. Verbinding met de stilte
Janne de Raak stapt de trein in en gaat op zoek naar de stiltecoupe. Ze heeft net haar kleinkinderen opgezocht, die razend enthousiast waren dat oma weer eens op bezoek kwam. Het was geweldig, maar nu is ze uitgeput.
Haar dochter babbelde aan één stuk door toen ze haar naar het station reed. Daar was het spitsuur: overal mensen en geroezemoes. Haastig liep ze het perron op en glipte de trein in.
Ze hoort de conducteur op z’n fluitje blazen en zoekt een plek in een stiltecoupe. Ze is moe van alle hectiek. Ze heeft genoten van het bezoek, maar haar oren suizen en ze heeft rust nodig. Stilte om op te laden.
Herkenbaar? Overal geluid en beweging, terwijl je rust en stilte wilt. Voor de meesten van ons begint het al in de ochtend. Het alarm gaat af, de TV gaat aan, de kinderen zitten al kletsend aan het ontbijt. In de auto naar je werk staat er muziek aan en op kantoor ga je van de ene vergadering naar de andere.
Continue geluid om ons heen brengt ons lichaam in een staat van stress .
Het zorgt voor overmatige aanmaak van het stresshormoon cortisol. Het lichaam kan zo veel moeilijker ontspannen. Lawaai wordt in verband gebracht met klachten als een hogere bloeddruk , hartaandoeningen, oorsuizen en slapeloosheid.
Een onderzoek dat in 2006 werd gepubliceerd in Heart suggereert dat twee minuten in een stille omgeving een ontspannender effect heeft dan zelf twee minuten stil zijn. Wil jij lekkerder in je vel zitten? Zoek dan regelmatig de stilte op.
Stilte.
In de stilte.
Hoor je de meeuwen.
Hoor je de golven.
Hoor je het kloppen van je hart.
In de stilte.
Voel je jouw huid.
Voel je de wind door de haren.
Voel je jouw voeten op het zand.
In de stilte.
Proef je de zoute lucht.
In de stilte.
Zie je de zon.
Zie je de maan.
Zie je de schoonheid.
In de stilte.
Ben je één.
Ben je mens.
Ben je.
(2018, Lizet)
Oefening: in stilte.
Hier zijn drie verschillende oefeningen die je in stilte kunt uitvoeren. Bedenk hierbij dat niet zodanig om de stilte zelf gaat, maar om het lekkerder in je vel zitten. Stilte is het middel, niet het doel.
Als je niet lekker in je vel zit, kan het zijn dat je geen zin hebt om in stilte ergens te zitten of te bewegen. Want juist stilte kan het gevoel van niet lekker in je vel zitten in de eerste instantie versterken. Maar wees lief voor jezelf, probeer voorbij deze weerzin te kijken naar het bevredigende eindresultaat.
1. Twee minuten stil op je werk
Maak er een gewoonte van om op kantoor twee minuten een bewuste stilte in te lassen. Het maakt niet uit op welk moment, maar zoek een plek in de buurt waar je niet gestoord wordt door anderen. Heb je op je werk een stiltewerkplek? Gebruik die dan om tot rust te komen.
2. Eén minuut lezen, twee minuten schrijven, drie minuten stilte
Vind je het lastig om helemaal uit het niets stil te worden? Volg dan dit stappenplan:
- Lees één minuut de volgende tekst; gezond boos worden op een positieve manier.
- Schrijf twee minuten over deze tekst.
- Wees drie minuten stil en laat de tekst en jouw schrijfsel op je inwerken.
3. De uitdagende 90 minuten stilte
Neem op een geschikt moment in de week een pauze van 90 minuten. Zoek een plek op waar je niet gestoord wordt en neem pen en papier mee. Je gaat namelijk schrijven over de stilte. Wat doet de stilte met je? Verbind je ermee en schrijf op wat je voelt en ervaart. Op deze manier ben je en stil en kun je op jezelf reflecteren.
Werk of leef je in een omgeving waar geluiden altijd aanwezig zijn, zoals een drukke stad? Dan is rust en stilte opzoeken misschien lastig. Om dat probleem op te lossen, kun je overwegen om een koptelefoon met noise cancelling aan te schaffen: Nooit meer last van omgevingsgeluid: dit zijn de beste noisecancelling-headsets
4. Verbinding met andere mensen
“Niet verbonden zijn met de mensen in je omgeving heeft hetzelfde effect op je gezondheid als ernstig overgewicht.”
Deze quote kwam ik tegen in het boek Verbinding verbroken (blz. 98) en vond ik vrij schokkend. Een mens heeft van nature de behoefte om een sterke verbinding te voelen met anderen. En sociale media zijn geen vervanging om in deze behoefte te voorzien.
Afgelopen week coachte ik een 45-jarige dame die niet lekker in haar vel zat. Eigenlijk had ze niets te klagen. Ze had een leuke baan, man en kinderen en genoeg vrije tijd om te sporten en sociale contacten te onderhouden. Toch knaagde er iets aan haar. Ze kon niet echt genieten en voelde zich niet prettig.
Samen met haar deed ik de oefening ‘body boksen’ waarmee zij in contact kwam met haar onderbewuste. De missende puzzelstukjes vielen al snel op hun plaats: tijdens de oefening realiseerde ze zich dat ze geen echt contact had met haar gezin en dierbaren.
Ze leefden naast elkaar, in plaats van met elkaar.
Ze hield van haar kinderen, haar man en familie, maar miste de echte verbinding op een dieper niveau.
Ook kwam er naar boven dat dit gemis niet slechts iets was waar ze in het heden mee zat, maar dat het voortkwam uit de relatie met haar eigen ouders. Als kind had ze altijd gevoel gehad dat ze constant moest presteren. Er was weinig ruimte voor rust en het kunnen uiten wat ze werkelijk voelde. Ze was omringd door familie en vrienden, maar voelde zich toch heel eenzaam.
“Intens eenzaam zijn lijkt evenveel stress te veroorzaken als geslagen worden door een onbekende.”
Ook eenzaamheid zorgt ervoor dat je cortisolniveau zodanig stijgt, dat het effect ervan even sterk kan zijn als de stress die schokkende gebeurtenissen veroorzaken. Er is dan ook weinig verband tussen objectieve verbondenheid (het aantal mensen om je heen) en subjectieve verbondenheid (hoe je het contact met die mensen ervaart).
Onderzoeker John Cacioppo vindt de verbinding die we tegenwoordig zoeken via social media onvoldoende. Psychologisch gezien kunnen sociale media niet compenseren wat we kwijtgeraakt zijn, namelijk een sociaal leven. Ons obsessieve gebruik van sociale media is een poging om een leegte te vullen. En die leegte was al aan het ontstaan voordat iedereen een smartphone had.
Ieder mens wil daadwerkelijk gehoord en gezien worden. Investeer daarom in je relaties en ga ze een dieper niveau aan.
Oefening: verbinding met andere mensen
Je kunt samen zijn, maar als je geen gemeenschappelijk doel hebt, kun je nog steeds eenzaam zijn.
Hoe maak je echt verbinding met anderen?
1. Kijk elkaar in de ogen.
In dit artikel over oogcontact geef ik je tips over hoe je het kunt gebruiken in jouw leven: Het effect van oogcontact tijdens coaching of teambuilding.
2. Luister oprecht naar de ander
Luister om met elkaar te verbinden en niet op te reageren. Als je echt contact met een ander wilt maken, dan is het fijn als je naar elkaar luistert met een open hart, zonder dat je dingen veronderstelt of veroordeelt. Ook hier heb ik een artikel met tips over geschreven: Tien tips om beter te luisteren.
3. Durf je eigen kwetsbaarheid te delen
Durf je eigen gevoelens, emoties en angsten met anderen te delen. Vind je dit heel spannend, bijvoorbeeld omdat je vaak gekwetst bent, of omdat je het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen? Doe het dan in kleine stapjes; je hoeft niet meteen je hele ziel en zaligheid op tafel te gooien.
Als praten in het begin nog een stap te ver is, schrijf dan eerst in een persoonlijk dagboek. Of zoek een professionele therapeut die je verder kan helpen.
Brene Brown is bekend geworden door haar onderzoek naar kwetsbaarheid en heeft daar verschillende boeken over geschreven. De meest bekende is De kracht van kwetsbaarheid.
5. Verbinding met je hart en ziel
Ik was een jaar of achttien en had een flinke muur om mijn hart heen gebouwd (leestip: Hoe haal je de muur rondom je hart weg). Van buiten was ik stoer, maar van binnen zo zacht als een eitje. Ik was het gevoel met mijn hart kwijtgeraakt. Ik liep netjes in de maat, deed net als mijn leeftijdsgenoten en paste me aan aan van wat ik dacht dat er van mij werd verwacht.
Op jonge leeftijd wist ik eigenlijk al dat ik niet op mannen viel. Maar omdat ik niet meer naar mijn hart luisterde, had ik deze signalen zo sterk onderdrukt dat ik ze niet meer oppikte. In mijn hoofd was ik gewoon hetero, want dat werd van mij verwacht. Maar diep in mijn hart zaten andere gevoelens opgesloten.
Gelukkig heb ik deze hartsverbinding weer kunnen herstellen.
Misschien geloof je in een ziel, misschien niet. Ik geloof dat wij meer zijn dan alleen lichaam en geest. Ik geloof dat na de dood de ziel, onze essentie en werkelijke ‘ik’, nog op een of andere manier aanwezig zal zijn. Daarom was het verliezen van de verbinding met mijn essentie, met mijn werkelijke ‘ik’ des te pijnlijk.
Op mijn 26ste werkte ik als beleids- en kwaliteitsmedewerker bij de GGZ. Het was een uitdagende en goed betaalde functie. Ik had veel contact met managers en directeuren en gaf ze advies over hoe ze kwaliteit konden waarborgen binnen hun organisatie.
Langzaam maar zeker verpieterde ik echter in deze omgeving. Het was niet het soort werk waar ik ‘zielsgelukkig’ van werd. Op papier was het een droombaan, maar voor mij persoonlijk klopte het niet. Dit paste niet bij wie ik werkelijk ben. Mijn ziel wilde iets heel anders, ook al was het iets met minder aanzien en een kleinere loonstrook.
Ik wilde me vrij voelen in mijn werk. Ik wilde mensen op een meer betekenisvolle manier helpen. Dus besloot ik op een gegeven moment mijn vaste baan bij de GGZ op te zeggen en in het diepe te duiken.
Luister eens het lied van Karin Bloemen: Lef
Verbinding met je hart en ziel geeft levensvreugde.
Het is niet zozeer het denken aan wat je gelukkig maakt. Dat kan je natuurlijk wel helpen, maar belangrijker is het besef dat leven met je hart en ziel je gelukkig maakt. Als je hart zingt, hebben negatieve gedachten geen kans.
Oefening: verbinding met hart en ziel
1. Doe in stilte een hartmeditatie
Wil je verbinding met je eigen hart en ziel maken? Zoek dan de rust op. Je kunt de natuur intrekken, maar ook kiezen om een stille plek in huis op te zoeken en te mediteren.
In de stilte maak je contact met je hart en ziel en kun je deze horen praten.
2. Schrijf of praat over wat je als kind leuk vond
Ben je niet van het mediteren, of kun je moeilijk stil zijn? Schrijf dan over wat je als kind leuk vond. Of vraag je familie of zij kunnen vertellen over wat jou zoal raakte. Waar ging jouw kinderhart sneller van kloppen?
3. HeartMath
Deze oefening kun je in ongeveer twee minuten doen. Focus je aandacht op de plek rond je hart. Adem een beetje dieper en langzamer dan normaal. Neem voor zowel het inademen als het uitademen vijf á zes seconden de tijd.
- Probeer voor je te zien hoe de lucht via je hart door je heen stroomt.
- Geef jezelf een positief gevoel terwijl je door je hart blijft in- en uitademen. Denk bijvoorbeeld aan iets of iemand waarvan je heel gelukkig wordt.
4. Maak een mindful wandeling
Mindful wandelen is een ideale manier om te onthaasten en terug te gaan naar wie je werkelijk bent en wat je voelt.
6. Verbinding met (verdrongen) trauma’s
Lang voordat er allerlei diëten, dieetgoeroes en wondermiddeltjes als paddestoelen uit de grond schoten, deed dokter Vincent Felitti onderzoek naar zwaarlijvigheid. Hij zocht naar de ultieme methode voor gewichtsverlies en dacht deze ook te hebben ontdekt: laat mensen met overgewicht niet eten en geef ze voldoende vitaminen en mineralen. Zo simpel was het.
Er werd een experiment gestart en de resultaten waren fantastisch. De proefpersonen vielen af en veel ook. Zodra ze een gezond streefgewicht hadden bereikt, mochten ze naar huis. Hun familie en vrienden konden hun ogen niet geloven. Maar bij thuiskomst ging het mis.
Binnen afzienbare tijd zaten alle kilo’s er weer aan. De wetenschappers stonden voor een raadsel. Hoe kon dit? Wilden deze mensen geen gezond leven en een mooi lichaam? Ze begrepen er niets van en wilden weten hoe dit kwam. Aan de proefpersonen werden drie vragen gesteld:
- Hoe voelde je je tijdens experiment?
- Wanneer begon de gewichtstoename?
- Wat gebeurde er precies in die periode?
En wat bleek: in veel gevallen viel de gewichtstoename samen met nare of zelfs traumatische levenservaringen. Zo was 53% van de ondervraagden op de een of andere manier misbruikt in zijn of haar jeugd.
Als kind denk je vaak dat iets je eigen schuld is.
Pas als volwassene realiseer je je dat niet zo is. Maar een kind heeft dat overzicht niet en belangrijker: het heeft geen macht. En als je machteloos bent, kun je jezelf makkelijk een schuldgevoel aan (laten) praten. Je bent als kind echter nooit schuldig als je op wat voor manier dan ook door een ander misbruikt wordt. Het schuldgevoel is slechts een overlevingsmechanisme (te lezen in Verbinding verbroken).
Als vervolg op zijn gewichtsonderzoek stelde dokter Felitti met een aantal huisartsen een zogenaamde trauma-vragenlijst op. Als deelnemers aangaven een trauma te hebben ervaren, stelde hun huisarts twee vragen:
1) Ik zie dat u in uw jeugd X of Y heeft meegemaakt. Zeer verdrietig dat u heeft moeten doorstaan, dat had niet mogen gebeuren. Zou u erover willen praten?
2) Hebt u het idee dat die traumatische ervaring op lange termijn negatieve gevolgen voor u heeft gehad? Denkt u dat het gerelateerd is aan uw huidige gezondheidstoestand?
Op deze manier hadden ondervraagden de gelegenheid om over hun traumatische ervaring te praten. Tegelijkertijd leefde een professioneel iemand die ze vertrouwden met ze mee. Na enkele jaren onderzoek werd er een aanzienlijke afname van ziekteverschijnselen onder de deelnemers zichtbaar en was er tot wel 35% minder kans dat ze medische hulp nodig hadden.
Zit je nu niet lekker in je vel en kun je geen directe oorzaak vinden? Misschien zit het dan dieper…
Het uitgraven van deze oorzaak is vaak niet makkelijk en zal weggestopte pijn naar boven doen komen. Maar als je een trauma wilt verwerken en op termijn gelukkiger wilt worden, is het aangaan van deze confrontatie met het verleden zeker de moeite waard.
Oefening: verbinding met verdrongen jeugdtrauma’s
Als je worstelt met verdrongen jeugdtrauma’s is het altijd aan te raden om een deskundige coach of therapeut in te schakelen. Uiteraard kun je zelf op onderzoek uitgaan, maar het is fijn als je iemand naast je hebt die je vertrouwt en je kan vertellen hoe je dat zelfonderzoek het beste kunt uitvoeren.
Wil je liever niet praten en gaat je voorkeur uit naar een lichaamsgerichte therapie? Dan zijn er verschillende methodes die je kunt inzetten:
– Tension Release Exercises (TRE)
Tension Release Exercises is een serie van oefeningen die ervoor zorgen dat diepe spierspanningen in je lichaam worden vrijgelaten. Een trauma is namelijk niet alleen iets geestelijks, het wordt ook fysiek ervaren.
– Somatic experience
Somatic experience is een lichaamsgerichte traumatherapie, waarbij het gaat om de fysieke sensaties die je in het hier en nu ervaart. Je gaat dus niet terug naar het verleden om dingen te herbeleven, maar werkt op basis van het heden.
– NARM
NARM zorgt ervoor dat jouw zenuwstelsel, waar stress en spanning vaak worden opgeslagen, helemaal tot rust komt.
7. Verbinding met een hoopvolle toekomst
Begin 2021 belandde ik in het ziekenhuis met heftige darmpijn. Gewone medicatie werkte niet. Ik hield het niet meer vol. Elke beweging die ik maakte, deed mij inwendig schreeuwen. Uit diverse onderzoeken bleek dat mijn lichaam verder heel gezond was. De dokters konden me niet vertellen waar de pijn precies door veroorzaakt werd.
Het was niet de eerste keer dat mijn darmen me parten speelden. Ruim tweeëneenhalf jaar eerder werd bij mij de ziekte van Crohn vastgesteld. Het was echter wel de eerste keer dat het zo’n pijn deed. Toen ik thuis onder de pijnmedicatie op de bank lag viel mijn toekomst in duigen. Hoelang ging dit duren? Zou ik ooit weer beter worden? En zo niet, hoe moest ik dan mijn geld verdienen?
Ik viel in een diep, zwart gat. Ik voelde me leeg en zag niets moois meer in het verschiet liggen.
Ik was voor de derde keer in een paar jaar vreselijk ziek en kon geen stap meer vooruit zetten. Hoe moest ik verder?
Ik werd geconfronteerd met een toekomst zonder perspectief, wat mij direct deed inzien dat een mens een hoopvolle toekomst nodig heeft om gelukkig te zijn.
We moeten altijd naar iets uit kunnen kijken, hoe groot of hoe klein dat iets ook is. Gelukkig ging het na een paar weken weer beter. Ik ben inmiddels weer aan het werk. Maar ik vergeet dat gevoel dat de toekomst in duigen is gevallen nooit meer.
Voor iedereen ziet de toekomst er uiteraard anders uit. We hebben allemaal onze eigen dromen en unieke mogelijkheden om deze dromen waar te maken.
Tip: verbinden met een hoopvolle toekomst
Een hoopvolle toekomst zorgt ervoor dat jij lekker in je vel zit. Je hebt iets om naartoe te werken en naar uit te kijken. Als het leven tegenzit wat die zonnige toekomst betreft, gun jezelf dan de tijd voor bezinning en reflectie.
Schrijf op welke kleine lichtpuntjes je toch nog kunt ontdekken voor de toekomst.
Misschien is iets simpels en alledaags als het genieten van een opkomende zon die opkomt, fluitende vogels in de tuin, of een liedje dat je raakt. Probeer de kleine dingen in het leven te waarderen, dingen waarvoor je niets hoeft te doen.
8. Verbinding met werk
Doe je ogen dicht en stel je het volgende voor:
Je komt aan op kantoor. Op je bureau ligt een stapel documenten die je die dag moet verwerken. Je zet de computer aan en probeert naar buiten kijken. Maar er is geen raam. Je zit in een ruimte zonder daglicht. De muren komen op je af. Er zijn geen collega’s om mee te praten. Er is niemand in de ruimte. Je doet de radio aan en hoort geklets in de verte. Al starend naar de stapel papieren zakt de moed je in de schoenen. Het is elke dag hetzelfde liedje. Je baas luistert niet. De enige reden waarom je dit werk blijft doen, is omdat het (goed) betaalt. Maar plezier heb je er allang niet meer in.
Ga jij met plezier naar je werk?
Heb je een baan die echt bij je past? Of is het slechts een manier om geld te verdienen en haal je er verder geen enkele voldoening uit?
Uit onderzoek blijkt dat hoe meer zeggenschap jij hebt over je werk, hoe gelukkiger je ervan wordt. In Nederland is het echter over het algemeen dramatisch gesteld met de betrokkenheid op de werkvloer. Volgens het rapport State of the Global Workplace voelt slechts 11 procent van de werkende Nederlanders zich professioneel voldaan: 11% van de Nederlandse werknemers gedraagt zich actief niet betrokken.
Mensen hebben verantwoordelijkheid nodig in hun baan. Dat geeft ze bevestiging dat ze worden gehoord en dat er naar hun mening wordt geluisterd.
Zit jij momenteel niet lekker in je vel en komt dat door je werk? Durf dan eerlijk naar jezelf te kijken en stel jezelf de vraag of het niet eens tijd wordt om op zoek te gaan naar iets anders.
Tip: meer verbinding met je werk
1. Zoek een loopbaanbegeleider
Weet je niet (meer) wat bij je past, dan kan een loopbaanbegeleider uitkomst bieden. Hij of zij helpt je verder om helder te krijgen wat jouw passie is en waar jouw interesses en vaardigheden liggen.
2. Plan een meeloopdag in
Ga op ontdekkingstocht en loop met vrienden, kennissen of familie een dag mee op hun werk. Laat je inspireren door andere bedrijven en ondernemers.
Zo, hopelijk heb ik je verder kunnen helpen, maar wat nu?
Ga je weer terug in hetzelfde patroon of wil je werkelijk een volgende stap zetten? Een blogartikel lezen is uiteraard geen garantie op resultaat, dat weet je ondertussen vast wel? Dus als je echt lekker in je vel wilt voelen. Ga aan de slag. Doe jezelf een plezier. Zonder al te hard voor jezelf te zijn, maar je hebt toch recht op liefde en geluk? Zet zelf die eerste stap.
Breng tips in de praktijk en werk met mildheid aan jezelf.
Kun je wat hulp gebruiken, dan ben ik er voor je. Samen kunnen we van dit blogbericht de realiteit maken. Meer verbinding, persoonlijke groei en een liefdevoller leven?
Bye bye status quo, hello happiness!